İnsanoğlunu sürekli baskı altında tutan ge-reksinimler arasında en çetin ve yaygın olan yeme gereksinimidir. Bu gereksinim yaşamla bağlantılıdır.
Açlık öylesine acımasızdır ki onun zulmü bir an bile rahat bırakmaz bizi… Yaşa-mak için yemek gerek!
Hayvanlardaki tüm hisleri ve iradeyi aynı gereksinim kendine çekmiştir. Her hay-van kendi bünyesine uygun olan yiyeceği titizlikle ayırt ederek yer. Ancak bu duygu insanoğlunda yoktur. Her insan topluluğunun seçtiği yiyecek diğer gruptakinin yiyeceğiyle çelişkilidir.
…Hayvanları üzmek ve öldürmek, insan-lık şeref ve makamına edilmiş küfürdür. Hay-vanların varoluşları, dünyaya gelişleri, oyun ve sevgileri, acı çekmeleri, ana şefkatleri, ölüm korkuları, vücutlarında uyanan istekler, ölüm ve yazgıları tümü insanlara benzer… Bizim gibi acıyı ve mutluluğu hissederler…
-insanın bünyesi tümüyle meyve yiyen may-munların bünyesine benzer. Sindirim sistemi, dişle, mide, bağırsak ve tüm içyapısı tıpkı büyük maymunlarınki gibidir. Onların yiye-cekleri sadece meyve ve bitkilerle sınırlan-mıştır. Yaşam kaynağı, güneşin ışıkları altında olgunlaşan lezzetli meyvelerdir. İnsanın öldü-rülmüş hayvan leşlerini allayıp- pullayarak ve doğal yiyecekleri hazırlayarak tat almaya çalışmalarına gerek yok.
VEJETARYENLİĞİN YARARLARI / YKY
